سفارش تبلیغ
صبا ویژن



مرداد 86 - اینجاچراغی‌روشن‌ست..






درباره نویسنده
مرداد 86 - اینجاچراغی‌روشن‌ست..
مدیر وبلاگ : حاج جمال[52]
نویسندگان وبلاگ :
بی نام[6]
للِه[14]

همیشه سعی میکنی حرف هایت را بزنی ، چون اگر تو نزنی بقیه که دارند حرفهایشان را می زنند ، و آنوقت به جای تو هم حرف می زنند !! اعتقاد دارم که دیده می شویم ...
آی دی نویسنده
تماس با نویسنده


آرشیو وبلاگ
اسفند 85
فروردین 86
اردیبهشت 86
خرداد 86
تیر 86
مرداد 86
شهریور 86
مهر 86
آذر 86
دی 86
بهمن 86
اسفند 86
فروردین87
اردیبهشت 87
خرداد 87
مرداد 87
شهریور 87


لینکهای روزانه
دچار - این روزها این جا می نویسم [11]
دچار در میوه‌ی ممنوعه [29]
[آرشیو(2)]


عضویت در خبرنامه
 
لوگوی وبلاگ
مرداد 86 - اینجاچراغی‌روشن‌ست..

آمار بازدید
بازدید کل :162484
بازدید امروز : 14
 RSS 

نکته ها که در اعتکاف از استاد معماریان (محقق در روانشناسی اسلامی) شنیدم.

در خاطرم هست ...

(... این حرفها را آرام بخوان و مزمزه کن.)

           

# برای اینکه قدر (ارزش و اندازه) مون رو بشناسیم باید:

1)      همتمون

2)      دغدغه هامون

3)      دلایل شادیها و رنجهامون رو بشناسیم.

اینها می تونه ما رو با امام مقایسه کنه تا فاصلمون رو بسنجیم .

توضیح نکته ها:

 

# مقایسه همتمون با همت رسول ، همت علی(ع)، فاطمه(س)  و... اینها رنجهای ما رو در مسیر کم  می کند.اینها غرورهای ما رو کاهش می ده.

برای اعتماد به نفس کارهایی رو که انجام داده ایم خوبه حساب کنیم ولی برای رشد کارهایی که انجام ندادیم. و(لیست کارهایی رو که می توانسته ایم انجام بدهیم همیشه باید مد نظرمون باشه.)

 

# ناراحتی هامون و ریشه ناراحتی هامون رو می تونیم شناسایی کنیم: اگه پامون خورد به یه لیوان آب و ریخت. و ما بیتفاوت رد شدیم. نه به لیوان آب که به بیتفاوتیمون باید فکر کنیم. (تو در برابر حقی که اینجا یافتی تسلیم نشدی. چرا؟)

 

# سعی رو کار دارند. سرمایه ها رو کار ندارند. سود ها رو هم کار ندارند. بلکه نسبت سود و سرمایه رو کار دارند.

 

# زمانی ظرفیت ما میاد پایین که توقع ما می ره بالا.



نویسنده » للِه . ساعت 7:0 صبح روز دوشنبه 86 مرداد 29


اگه در دو قدمی شما شاید هم یک متری پشت سر شما یک معامله انجام بشه و چند دو هزار تومنی بره و یک بسته سفید کوچیک کفِ دستی که پول توشه قرار بگیره و صدای خراشنده لوله اگزوز سی جی بیاد تو صورتت و موتوری ازت دور بشه و اونیکه بسته رو تو جیبش میزاره بره تو پیاده رو و شروع کنه به باز کردن در مغازه مواد غذاییش.

 تو

 نسبت به خودت چه حسی پیدا می کنی؟



نویسنده » للِه . ساعت 11:33 صبح روز شنبه 86 مرداد 27


عنها (س) قالت: سألتُ ابی رسول الله (ص) لِمَن تَهاوَنَ بـِصَلاتِهِ مِنَ الرجالِ وَ النساء. قال(ص) : مَن تَهاونَ بـِصَلاتِهِ مِنَ الرجال و النساء ابتلاهُ اللهُ بِخَمسَ عَشْرَةَ خَصْلةً: یرفعُ اللهُ البَرَکةَ َ مِن عُمْرِهِ وَ یرَفَعُ اللهُ البَرَکَة َ مِنْ رزقِه وَ یمْحُواللهُ عَزّوجلَّ سیماءَ الصالحینَ مِن وَجْهِهِ وَ کلَ عَملٍ یعملهُ لا یوجَرُ عَلیهِ وَ لا یرتَفعُ دُعاوهُ الی السَماءُ لَیسَ لَهُ حَظَّ فی دعا الصالحینَ، وَ اِنهُ یموتُ ذلیلاً و یموت جائعاً و یموت عَطشاناً ، فـَلـَو سَقی مِن انهار الدُنیا لَمْ یرو عَطشُهُ وَ یوکلُ اللهُ مَلَکاً یُزْعجُهُ فِی قَبْره، وَ یُضَیـِّقُ عَلیهِ قَبرَهُ و تَکونُ الظُلمَة ُ فِی قَبره وَ یـُوَکـِّلُ اللهُ بِه مَلَکاً یِِـُسحِبهُ عَلَی وَجْهِهِ وَ الخَلائقُ ینْظُرونَ اِلیهَ ، وَ یُحاسَبُ حِساباً شَدیداً وَ لا ینظرُ اللهُ اِلیهِ وَ لا یُزکیهِ وَ لهُ عذابٌ اَلیمٌ. (1)

از پدرم رسول خدا(ص) درباره مردان و زنانی که در نمازشان سستی وسهل انگاری می کنند، پرسیدم. آن حضرت فرمودند: هر زن و مردی که در امر نماز سستی و سهل انگاری داشته باشد، خداوند او را به پانزده بلا مبتلا می گرداند:

1-  خداوند برکت را از عمرش می گیرد.

2- خداوند، برکت را از رزق و روزی اش می گیرد.

3- خداوند، سیمای صالحین را ازچهره اش محو می کند.

4- هر کاری که بکند ، بدون پاداش خواهد ماند.

5- دعایش مستجاب نخواهد شد.

6- برایش بهره ای از دعای صالحین نخواهد بود.

7- ذلیل خواهد مرد.

8- گرسنه جان خواهد داد.

9- تشنه کام خواهد مرد، به طوری که اگر با همه نهرهای دنیا آبش دهند، تشنگی اش برطرف نخواهد شد.

10- خداوند، فرشته ای را بر می گزیند تا او را در قبرش ناآرام سازد.

11- قبرش را تنگ گرداند.

12- قبرش تاریک باشد.

13- خداوند فرشته ای را برمی گزیند تا او را به صورتش به زمین کشد، در حالی که خلایق به او بنگرند.

14- به سختی مورد محاسبه قرار گیرد.

15- و خداوند به اوننگرد و او را پاکیزه نگرداند ، و او را عذابی دردناک باشد.

 

 

 

منبع:

1- مسند فاطمة الزهراء،ص 235.



نویسنده » حاج جمال . ساعت 5:0 صبح روز جمعه 86 مرداد 26


حالیا اعتکاف این سال نیز به سلامتی بگذشت و ملالی برایمان فراهم نگشت !

      حمدً لله!

 

 

کاش زیر لنگم صفحه دواری بود که سهل تر از تخیلم می گشت!

کاش دلم بر مدار فطرتم می گشت .

کاش از کاش متنفرم می گشت.

 

نکته ها که در اعتکاف از استاد معماریان (محقق در روانشناسی اسلامی) شنیدم.

در خاطرم هست (در خانه اگر کَس است یک حرف بس است).

یعنی اگه اهل فکر کردنم یه نکته رو بدونم برام کافیه.

(خواهش می کنم ای حرفها رو آروم بخون و مزمزه کن.)

 

# ذنیا:    بازاره (محل تجارته)

            مزرعه ست

            معبره

            اگر با آن نگاه کنی بینا و اگر به آن نگاه کنی کور می شوی .

 

اینها بینش هاست. حالا بینش امام علی به انسان، جامعه، خدا، هستی و نعمتها و درد  و... چیه؟ (و اونوقت … مطالعه ما هدفمند می شه.)

 

# چه قدر به علی نیاز داریم؟ (چه قدر به نهج البلاغه نیاز داریم؟) همون قدر هم به امام زمان نیاز داریم.

 

# الدنیا سجن المومن ! (پس چرا برای من گشاده؟)

 

# کفر یعنی پوشاندن حق.

 

 

 

 

 

به قول حاجی پی نوشت:

ببخشید می شد این حرفها رو نرم تر هم گفت!؟



نویسنده » للِه . ساعت 12:3 عصر روز یکشنبه 86 مرداد 21


ما مشهدی ها یه افتخار بزرگ داریم و اونم همسایگی با اقا امام رضاست اما بعضی وقت ها شرمنده زائر های آقا می شیم .

 

زیاد پیش میاد که دوستان از شهر های مختلف به همراه خانواده یا کاروان میان مشهد ، و خوب ما هم به رسم ادب خدمتشون می رسیم ، و تا جاییکه بتونیم، کمک و همراهیشون می کنیم که یه وقت تو شهر امام رضا احساس غریبی نکنند.

 و به تبع همین هم زیاد پیش میاد که دوستان می خوان که اگه بشه یه وعده ، غذای حضرت رو جهت تبرک میل کنند. و دقیقا اینجاست که اکثر اوقات شرمنده می شیم، آخه اونا که بنده های خدا خبر ندارن که ما دستمون به هیج جا بند نیست و سیستم مهمانسرای حضرت به طور خاص خودش عمل می کنه ، نمی دونن که ما ها هم اگه خیلی امام رضا دوستمون داشته باشه سالی یکی دوبار از گوشه و کنار یه کارت بهمون میرسه ( که همون هم من تا الان یادم نمیاد تنها بوده باشم همیشه دوستی هم با من بوده و دوتایی یه دونه غذا رو مهمون امام رضا شدیم!)و باقی اوقات که دوستان میان مشهد هر چقدر هم اینور و اونور بزنیم چیزی دستمون نمیرسه که تقدیمشون کنیم و این وسط روسیاهی و شرمندگیش واسه ما می مونه ، نمیدونید چقدرناراحت کننده است که یه نفر ، اونم زوار آقا ، یه چیزی رو از آدم بخواد و آدم نتونه واسش ردیف کنه.

 

به هر حال این حرفها رو اینجا گفتم که شاید از شرمندگیه دوستان در بیام

 

این پایین هم مختصری درباره مهمانسرای حضرت گذاشتم.

 

 

سنت زیبا و پسندیده اطعام و اکرام زائران در آستان قدس، دارای سابقه ای دیرینه است.

حسب شواهد تاریخی، این شیوه پسندیده از دوران صفویان معمول ومرسوم شده است. مؤمنان و ارادتمندانی صاحب تمکن، برای اطعام و پذیرائی زائران و مهمانان خسته از راه، بخشی از اموال و مایملک خویش را برای این اقدام والا، به عنوان وقف و یا نذر پیشکش امام نموده اند.

مهمانسرای امام در ضلع شمالی بست شیخ حر عاملی، یا بست پایین در سه طبقه ساخته، و دارای 1160 متر مربع مساحت و از کلیه تجهیزات برای طبخ و آماده ساختن غذا برخوردار است.

مهمانسرای حضرت بدون تعطیلی، روز و شب دائر بوده، از مهمانان و زائران امام، بارویی باز استقبال می کنند. روزانه بالغ بر4000 نفر و در سال بیش از یک

میلیون نفر، در آن اطعام می شوند.

حسب طرح ها و برنامه های تنظیم یافته، با توسعه مهانسرا و احداث فضاهایی در آینده، زائران بیشتری از غذای متبرک، که بسیار مطلوب آنان است، بهره مند خواهند شد.

نکته گفتنی درباره مهمانسرا این که، فیش غذای متبرک، حسب برنامه و به ترتیب، همه روزه توسط تعدادی از کارکنان آستان قدس رضوی، با مراجعه به محل های اسکان مسافران، میان آنان توزیع می شود.

 

 

علی مدد



نویسنده » حاج جمال . ساعت 1:0 صبح روز جمعه 86 مرداد 19


بسم الله



 

 

اول دبیرستان بودم ، تازه اومده بودم تو فضای دبیرستان .هنوز با فضای مدرسه جدید آشنا نشده بودم ، تو همون گیجی و گنگیه روزای اول مهر! ، فقط 5-6 تا از همکلاسی های سال قبلم بودند که با هم تو این مدرسه بودیم.

همون هفته های اول و دوم مهر بود که طبق معمول رفته بودم تو سیر یاد گرفتن چیزای جدید!! از اسم دبیرها و معاونها و مدیر و هم کلاسیام گرفته تا پیدا کردن سوراخ سنبه های مدرسه و کیا مامور ناظم اند و بایست مواضبشون بود! و  حتی اینکه از کدوم دیوار مدرسه میشه رفت و آمد کرد ! (1) و حتی تر اینکه چه جوری و با چه راه(کار)ی میشه از پنجره دستشویی ترقه انداخت و در صورت لزوم حساب بعضی از بچه ها رو رسید!!! یا اینکه ماشین هر کدوم از دبیر ها چیه و خونشون کجاست و شماره تلفن خونه و موبایلشون چیه و آدرس خونشون کجاست و چند تا بچه دارن و دیگه کجاها تدریس دارن و چه جوری میشه ازشون نمره گرفتو باقیه موارد ... ! (یکی نبود بگه آخه بچه تو اومدی درس بخونی یا کودتا کنی!)

 

خلاصه  ...   خلاصه تو همین فضاها و تو همون هفته دوم مهر بود که یه روز صبح معاون مدرسه مون که بعدا فهمیدم فرمانده بسیج مدرسمون هم هست اومد سر مراسم صبحگاه و یه متنی رو خوند . . .

 

متنی که نمیگم تکان دهنده  اما تاثیر زیادی روی من داشت ، طوری که تصمیم گرفتم فعالیتهای غیر درسیم رو شروع کنم  و سرآغاز تحول زود هنگام من شد . . .
.
.
.
.
.
.
.

 

 یک میدان و دو هجوم

نه مرز تنها آبی و خاکی است  و نه حمله تنها هوائی و زمینی است

نه هجوم فقط نظامی است و نه شکست و ضربه فقط مادی

تهاجم فرهنگی خطرناکتر از تهاجم نظامی است ،

در تهاجم نظامی طمع به خاک است و زمین اما در تهاجم فرهنگی طمع به اخلاق است و دین

تهاجم نظامی با سر و صدا و سرعت است اما تهاجم فرهنگی آهسته و آرام

آن ترسناک است و نفرت انگیز ، این فریبنده است و جذاب

آن افراد را به دفاع و مقاومت برمی انگیزد اما این به استقبال و پذیرش می فرستد

کشته آن شهید است و مرده این پلید

شهادت دوست داشتنی است ، اما ابتذال نفرت انگیز

در تهاجم نظامی دشمن اعلام جنگ و دشمنی می کند اما در تهاجم فرهنگی اعلام دوستی

در تهاجم نظامی سفیر اولین گلوله همه را متوجه خطر میسازد اما در تهاجم فرهنگی گاهی تا شلیک گلوله آخر دشمن هنوز عده ای شبیخون را باور نمی کنند

آن پیداست و این پنهان

در آن جا زمین از دست می رود و اینجا شرف و دین

آنجا سلاح موشک و بمب است اینجا ماهواره و امواج تصویری

در آنجا پادگانها و مقرها و خطوط و خاکریز بمباران می شود ولی در تهاجم فرهنگی مطبوعات و اندیشه ها و عقیده ها

در آن درگیری در کوه و دشت و دریاست اما اینجا در عرصه مجلات و رمانها و فیلمها و کتابها

آنجا میدان مبارزه محدود است و اینجا گسترده

آنجا جنگی آشکار است و اینجا غارتی پنهان

اسیران آن میدان ، آزاده اند و گرفتاران این میدان معتاد و آلوده

شهادت خانواده ای را سربلند میکند ولی اعتیاد و ابتذال دودمانی را شرمگین می سازد

پدر شهید عزیز است اما پدر یک آلوده سرافکنده

در تهاجم نظامی مجروح را به عقب می برند تا مداوا کنند اما در تهاجم فرهنگی بعد اولین ترکش به جلوتر برده می شود

تیر و ترکش بر سر و دست می نشیند ولی ویروس و هوس گناه بر ایمان و اندیشه آسیب می زند

در هجوم نظامی دشمن از مرز خاکی وارد می شود اما در تهاجم فرهنگی از مرز فکری

آسیب خورده آن انگیزه خصومت ودشمنی پیدا می کند و نیش خورده این خلع سلاح و بی انگیزه می شود

تشیع جنازه شهید روح شهری را حماسه می بخشد اما آلودگی نسلی به ابتذال روح جامعه را افسرده می کند

تهاجم نظامی یک ملت را مقاومتر می کند ولی تهاجم فرهنگی سست تر

آنجا فشنگ شلیک می شود اینجا آهنگ پخش می شود

آنجا در پی ماه اند و اینجا در پی ماهواره

گذرگاه های آن همه سربالائی است و عرصه های این همه سرازیری

در آنجا از خود می گذرند تا به خدا برسند ولی در اینجا از خدا می گذرند تا به خود برسند

قربانیان آن شهید راه معروفند و قربانیان این میدان کشته بیراه منکر...

بکوشیم تا از مجروحان این جبهه و ترکش خوردگان این حمله نباشیم و اگر هم آسیب دیده ایم به درمانگاه توبه برویم و تا دیر نشده غده گناه را جراحی کنیم.

آیا سلامت روح و جان از سلامتی جسم کمتر ارزش دارد ؟

 

استاد جواد محدثی

 

آری دوست من !

این حرفها هنوز هم برای من تازگی دارد و شاید روز به روز نیز پر رنگتر می شود ...

آی رفیقی که معلوم نیست امروز و فردا ، که ممکن است ماه ها بعد حرفم را بشنوی ، بیا مراقب خودمان باشیم  که من و تو خیلی حیفیم برای این دام ها...
بیا مواظب باشیم که دیر نشده باشد ... ، که برگشتن از راه غلط ، سخت است...

عزیز من بیا مواظب باشم که مظاهر و مفاسد رنگین و شیرین نمای دنیا فریبمان ندهد که هیچ کداممان از گناه دور نیستیم و هیچ حائلی بین ما و گناهانی که فکر می کنیم هیچگاه انجامشان نمی دهیم ، نیست...

بیا ای دوست من که صراط را پیدا کنیم و با سراجی منیر در پی رسیدن به او باشیم...

 

 

 

 

خدایا ! غرور مغترین را از ما بگیر و انابه مخبتین را به ما عنایت کن . ما را مغرور طاعات ها مان نکن ، مغرور توجهاتمان و مغرور حالت ها مان نکن ، که حالت ها و طاعت های ما به اندازه خود ماست و نه در خور تو.

 

خدایا ما را به بدی هامان اخذ نکن.(2)

 

 

آمین رب العالمین

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

پی نوشت:

1-      اینو می نویم که بعضی از دوستان تو کف نمونن که قضیه رفت وآمد از دیوار چه جوریا بوده !:

یادمه یه دیوار بود قسمت پشت ساختمون که از کوچه پشتی می شد با کمک علمک گاز! بیای بالای دیوار و از اون طرف هم پرید تو حیاط خلوت پشت مدرسه و از کنار پارکینگ ماشین معلمها اومد تو حیاط!!این برای من از اون جهت خوب بود که صبح ها اکثرا دیر می رسیدم مدرسه ! ( این از همئون سوم دبستان که دیگه رنگ سرویس مدرسه رو ندیدم تا اول اینکه بیام دانشگاه ادامه داشت ! -  نه اشتباه نکنین دانشگاه منو متحول نکرد که به موقع بیام سر کلاس ، چون دیگه استادا بعد خودشون راه نمیدن سر کلاس و کلا یه جلسه غیبت و نفهمیدن درس و و نفهمیدن درس جلسات بعدی رو در پی داره من به موقع حاضر میشم !!!) و مسیر اون دیوار ، که خودم کشف کرده بودم ، و تا همون اواخر که نرده کشیده بودن کسی نفهمیده بود ، راه خوبی بود برای اینکه یواشکی خودمو به ته صف برسونم و تاخیر ورود نخورم.

البته یه راه دیگه هم وجود داشت که اندکی پر خرج بود و تا سال سوم که رو دیوارها رو نرده گذاشته بودن (برای جلوگیری از ورود دزد و ورود دزدکی !) لازمم نشد و اون چیزی نبود جز ریختن طرح رفاقت با مامور ثبت تاخیر ورودها و همانا خریدهای زنگ تفریح برای او!!!

 

2-      اخبات ، اثر (عین.صاد) صفحه 69

3-      نفر بعدمی که می خواستن اینجا بنویسن همچنان مسکوت موندن! ، البته بنده خدا مشکلاتی دارن و من در جریان اون قضایا هستم ، از همه التماس دعا دارم واسشون و همین طور واسه خودم

4-      همونطور که دیدین  رنگ و روی اینجا و همین طور عنوانشو عوض کردم همون طور که تصمیم دارم رویه خودم رو تو نوشتن اینجا عوض کنم باشد که خدا کمکمان کناد...
خواهش می کنم نظرتون رو بهم برسونین

5-      اون دو سه نفری که میان اینجا و می خونن ، اما بجای اینکه کامنت بذارن ،  کوته پیام! می دن و با اون نظر میدن ،  خواهش می کنم که  همین جا کامنت بذارن ، حالا عمرا اگه متوجه بشن باز فردا کوته پیام میدن!

6-      الان منزل وبلاگ عروج هستم ... !

7-      دعام کنید ، دعاتون می کنم...

 

 

 

 

علی مدد



نویسنده » حاج جمال . ساعت 3:12 صبح روز پنج شنبه 86 مرداد 11