سلام تصورشم سخته حتي ، چه برسه که تو زندگي آدما اتفاق بيافته ... اما يه فرقي هست تو زندگي آدم بزرگا ، اين که مي تونه تشخيص بده کجا داره اشتباه مي کنه ، لازم نيست کسي بهش بگه داري اشتباه مي کني ، يه چيزي ته دلش ميگه داري اشتباه ميکني ... يه چيزي که فقط خودش مي فهمه ، اسم هاي مختلفي گذاشتن روش ؛ رسول باطني ، دل ، وجدان ، ضمير وجودي و قس علي هذا اما ماهيتش يکيه ، آدم اگه به اون احساسش توجه کنه هيچوقت خطا نميره و اين احساس هم قوي تر ميشه و زماني هم که اونو سر کوب کنه روز به روز کمرنگ تر ميشه و به جايي مي رسه که آدم اونقدر شقي ميشه که هيچي جلو دارش نيست .... غرض از اين روده درازي ها اين بود که خودمون نبايد خودمون رو گول بزنيم ، همين!