امدی جانم به قربانت ولی حالا چرا ...... !
بازدید دانشمند فرزانه دکتر جاسبی از دانشگاه آزادد نیشابور بهانه ای شد تا چهار مکان پس از مدت ها بهره برداری مجددا افتتاح شود که هر کدام برای خود قصه ای دارد:
مکان اول ( ساختمان فنی و مهندسی ) :
از خدا پنهان نماند از شما همم پنهان نباشد که از ابتدای مهرماه سال جاری کلاس های ما در همین مکان غیر مفتتح برگزار می شد و می شود حال چه نوع کلاسی خدا عالم است و بس
کلاس هایی که موسیقی متنش صدای تیر و تخته و نبشی و آهن و دریل و کلنگ بود و در همین اواخر نیز صدای لودر و گریدر و آواز کارگران محترم افغان مشغول به کار زیباییه ان را دو چندان کرده بود
کفش های واکس زده و براقمان هنگام ورود کجا و هیکل خاک گرفته هنگام خروجمان از دانشگاه هم نکته ای قابل تامل است .
و اما ماجرای درب بسته شده و قرنطینه شدنمان در فضای کلاس هم قشنگ است این ماجرا به یکی از روزها بر می گردد که در آن روز درب کلاس به علت هایی نامعلوم فنی بسته شده بود و به هیچ وجه من الوجوه باز نمی شد
ان روز پس مدتی فکر و هم اندیشی بالکن و پنجره کلاس بغلی تنها راه فراری بود که دسته جمع داشجویان به آن رسیدیم
و این شد که این راه شد محل ورود و خروج دانشجویان محترم کلاس ما !!
مکان دوم ( ساختمان خوابگاه دختران مجتمع )
این ساختمان حداقل از 2 سال پیش در حال استفاده است و حتی چندی پیش نیز خبر از پاره ای تعمیرات این مکان به گوش رسید ( العهده علی الراوی)
مکان سوم ( سلف دانشگاه پایین )
این ساختمان هم ابتدای سال در حال استفاده است و از سرویس دهی آن هم نپرسید که قابل گفتن نیست !!
مکان چهارم ( مسجد دانشگاه پایین )
ساختمانی که تا روز بازدید دکتر جاسبی در مرحله سفت کاری بود که به برکت حضور ایشان نمیدانم چه گونه و به ضرب چی در و پنجره اش را چسبانیدند !!
و اما اتفاقات این روز مجتمع دانشگاهی :
مجتمع دانشگاهی به یمن ورود دانشمند فرزانه! کلا تعطیل اعلام شد و به دلایل امنیتی کتابخانه ، کارگاه ها ، آزمایشگاه ، ساختمان اداری ، سلف سرویس شماره یک ، و دو عدد ساختمان آموزشی با حداقل 50 – 60 کلاس درسی و بیش از صد ها دانشجو رسما تعطیل اعلام شدند!
سرویس دهی سلف هم در این روز افتضاح تر از هر روز بود تصور کنید 700-800 دانشجو بخواهند از یه سلف کوچیک استفاده کنند ، چیزی که در حالت عادی وقتی هر دو سلف کار می کردند در صف های طولانی می ایستادند ... ، چه شود ! از توزیع بدون برنامه غذا و... هم که نمی شود گفت!
و جالب تر هم آوردن تعدادی کودک بود برای خیر مقدم به دانشمند فرزانه !
دانشجویان فردا به جای دانشجویان امروز!
حالا همه اینها به کنار ؛ دل آدم جایی می سوزه که تو مراسم ها دانشجویان نبودند! آخه مگه میشه بیان تو خونه آدم به بهونه بازگشایی اما صاحب خونه نباشه !!! اونم به بهونه مشکلات امنیتی ! توهین از این واضح تر ؟
ادامه مطلب رو حتما بخونین .
پی نوشت :
1- آقا هی من نمی خوام از بحث ازدواج خارج شم نمی شه !
http://www.snn.ir/NewsContent.aspx?NewsID=59442
http://iau-neyshabur.ac.ir/agahi_index/jasbi/Tasavir.htm
3- اینم بیانیه ای که بسیج دانشجویی منتشر کرد در سطح دانشگاه که حتی شبکه خبر دانشجو هم اون رو کار نکرد و من در ادامه مطلب منشرش کردم بیشتر درد نامه است تا بیانیه ، بخونیدش
به نام آنکه هست بر قامت نیست از لطف اوست!
ای دو سه فرسنگ ز ما دور تر ...
به بهانه سفر ( دانشمند فرزانه ) جناب آقای کتر جاسبی به دانشگاه
برگها در فصل خزان چه زود می ریزند ، حتی اگر به نوازش باد هم بی اعتنا باشند .روزگار ما هم گره خورده ی خزان و برگ های زرد آن شده است ... آری روزگار ما و شاید دانشگاه ما ...
از آنجایی شروع کنیم که گفتند قرار است عالی ترین مقام دانشگاه آزاد اسلامی ساعاتی را هر چند کوتاه در دایره ی علم و تربیت دانشگاهمان سیر کند ... کوتاه اما ماندنی ... ماندنی بر قلب ها و دیدگان بی رمق دانشجویانی که در تب و تاب این حضور تصوراتی موهوم برای خود تداعی مرده بودند که شاید آن روز فرا رسیده است که بلاخره فاصله رئیس و مرئوس به آنچه مولایمان علی (علیه السلام ) فرموده بود تنزل پیدا کرده است ... همان فاصله ای که در دوران هشت سال عشق بازی مردان خدا به هیچ مبدل گشته بود و واژه های رئیس و مرئوس را به دید سخره به جهانیان نمایان می نمود ...
آری ... می خواهم آن غزل معروف « کجایند مردان بی ادعا ... » را در اذهان تداعی کنم ...
بگذریم ... سخن سخن هزاران دانشجویی بود که می خواستند حرغ دلشان را بی واسطه بگویند ... گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم ، چه بگویم ... چه بگویم!!!
باز هم خوش خیال بودیم ... در این تکاپو و بهبوهه این حضور ؛ دانشجو نهایت رنگ بی رنگی را به خود گرفته بود ...
حتا بدان جایی پیش رفتیم که گویی حضور دانشچو را مخل مراسم اجرای مراسم می دانستند که وقتی علت نبودن دانشجویان را جویا شدیم به این اشاره کردند که امنت مراسم زیر سوال می رود ... ؟!
در اینجا این سوال مطرح می گردد که این چه امنیتی است که حضور دانشجو می تواند برای آن مشکل ساز شود ؟
شاید هم ترس از این است که دانشجویان ما هنوز به حدی نرسیده اند که بتوانند مشکلاتشان را با منطق صحیح با مسئولین در میان بگذارند ... که اگر این باشد آیا برداشتی جز توهین به دانشجو را می توان داشت ؟!!
مگر نه همین دانشجویان بودند که حماسه 13 آبانشان لرزه بر اندام دشمنان انداخت و تحسین رهبرمان را در بر داشت تا به امروز که یاد آن روز ها نیز تبلور حماسه حضورشان را پر رنگ می کند ...
مگر همین دانشجویان نبودند که امام راحلمان آنان را شاکله تحولات دانستند و دانشگاه را مبدا همه تحولات نامیدند ...
حال این چه استدلالی است که دانشجو را چنان ارج نهاده که9حتی حضور او را نیز در چنین مراسماتی باعث اشکال می داند !!؟ از آن دانشجویی بگویم که به نام نماینده دانشجویان و تشکل های دانشجویی و به خیال واهی به نزد دکتر جاسبی رفت و وقتی تقاضای چند دقیقه درد دل دانشجویی را از ایشان داشت مورد لطف ویژه قرارا گرفت و با شنیدا کلمه «بعدا» آقای دکتر به جواب سوال های خود دست یافت ... آری ... بیایید ببینید که حرمت دانشجو در آستانه روز دانشجو خوب ارج نهاده شد ... چه زیباست قصه روزگار...
و السلام علی من اتبع الهدی
شورای تبیین مواضع حوزه بسیج دانشجویی
دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور